Windmeul
windmeul

kring in 'n sirkel my omring      
en 'n wiel draai in spiraal 
met geen end of 'n begin 
draai en spin in ewig draal

dis 'n wêreld van karton 
in 'n karnavalballon 
draai gedagtes deur my kop
wentel kringe om die son 

   dis 'n kerkklok sonder arms 
   deur die aftik van die tyd 
   en die wêreld is 'n appel 
   waaraan niemand meer wil byt 
   warrel stilweg in my ruim 
   net die windmeul wat basuin 

sleutels klinkend in 'n slot
maar gedagte bly kapot 
is die somer nou 'n winter 
dat die bloeisels nie wil bot? 

sien ek liefde langs die seestrand 
en 'n voetspoor in die sand 
is daai veraf dreuning 
net die vingers van jou hand? 

prente hang rond in hul rame 
in die doolhof van my gees 
halfvergete plek en name 
maar wie kan dit tog wees? 

toe jy weet dit is nou klaarpraat 
het jy skielik dan besef 
dat die dooie blare groen word 
en die somer ons weer tref? 

   dis 'n sirkel wat steeds draai 
   en 'n wiel wat my laat raai 
   met geen end of 'n begin 
   deur ewig draal omring 
   en die beeld homself ontwring 

  dwarrel stilweg in die lug 
  net die windmeul met sy sug 

in die tonnels van verstand 
dwaal ek rond op soek na rus 
deur 'n holte in my sand 
waar die dwaling nooit berus
deur 'n deur wat ewig rondtol 
in 'n halfvergete droom 
is die wêreld wat my omdol 
steeds my lot en bitter troon 

   dis 'n sirkel wat steeds draai 
   en 'n wiel wat my laat raai
   met geen end of 'n begin 
   deur ewig draal omring
   en die beeld homself ontwring

  dwarrel stilweg in die lug 
  net die windmeul met sy sug
Gebaseer op Les Moulins de mon coeur (1968) Michel Legrand